نامه شهيد علي خليلي مي باشد که 15 روز قبل از شهادتش خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشته است در ادامه مي آيد:


سلام آقا جان!

اميدوارم حالتان خوب باشد. آنقدرخوب که دشمنانتان از حسودي بميرند و از ترس خواب بر چشمانشان حرام باشد. اگر از احوالات اين سرباز کوچکتان خواستار باشيد، خوبم.


دوستانم خيلي شلوغش ميکنند. يعني در برابر جانبازي هايي که مدافعان اين آب و خاک کرده اند، شاهرگ و هنجره و روده و معده من عددي نيست که بخواهد ناز کند… هر چند که دکتر ها بگويند جراحي لازم دارد و خطرناک است و ممکن است چيزي از من نماند…

من نگران مسائل خطرناک تر هستم… من ميترسم از ايمان چيزي نماند. آخر شنيده ام که پيامبر(ص) فرمودند: اگر امر به معروف و نهي از منکر ترک شود، خداوند دعاهارا نمي شنود و بلا نازل ميکند. من خواستم جلوي بلا را بگيرم.

اما اينجا بعضي ها ميگويند کار بدي کرده ام. بعضي ها براي اينکه زورشان مي آمد براي خرج بيمارستان کمک کنند ميگفتند به تو چه ربطي داشت؟!! مملکت قانون و نيروي انتظامي دارد!

ولي آنشب اگر من جلو نميرفتم، ناموس شيعه به تاراج ميرفت و نيروي انتظامي خيلي دير ميرسيد. شايد هم اصلا نمي رسيد…

يک آقاي ريشوي تسبيح بدست وقتي فهميد من چکار کرده ام گفت : پسرم تو چرا دخالت کردي؟ قطعا رهبر مملکت هم راضي نبود خودت را به خطر بنندازي!

من از دوستانم خواهش کردم که از او براي خرج بيمارستان کمک نگيرند، ولي اين سوال در ذهنم بوجود آمد که آقاجان واقعا شما راضي نيستيد؟؟ آخر خودتان فرموديد امر به معروف و نهي از منکر مثل نماز شب واجب است.

ادامه »