اگر روزه دار آب را به قصد رفع عطش در دهان گرداننده و بيرون بريزد بطورى که هيچ مقدارى از آب پايين نرود چه حکمى دارد؟
در فرض سؤال اشكال ندارد.

پايگاه اطلاع رساني مقام معظم رهبري به آدرس:
http://www.leader.ir/tree/index.php?catid=49

امام علي :

صَومُ الجَسَدِ الإمساكُ عنِ الأغذِيَةِ بِإرادَةٍ و اختيارٍ خَوفا مِن العِقابِ و رَغبَةً في الثوابِ و الأجرِ، صومُ النَّفسِ إمساكُ الحَواسِّ الخَمسِ عن سائرِ المَآثِمِ، و خُلُوُّ القَلبِ عن جَميعِ أسبابِ الشَّرِّ ( ميزان الحكمة، ج6،ص396)
روزه تـن عـبـارت اسـت از خـوددارى با اراده و اختيار از خوردن غذاها به انگيزه ترس ازكيفر و رغـبـت بـه ثـواب و روزه نفس عبارت است از نگهداشتن حواس پنجگانه از ديگر گناهان و خالى كردن دل از همه عوامل بدى .

رويکردهاي فرهنگي امام حسين در کودکي و نوجواني - سيره اخلاقي
در سيره امام حسين عليه سلام هرگز ديده نشد که به کسي ناسزا بگويند و چنين سخني به هيچ وجه در هيچ شرايطي از ايشان سر نزد. با آنکه هنوز به سن تکليف نرسيده بودند بازهم بسيار دقت مي کردند که سخن ناشايستي از ايشان شنيده نشود.با آنکه با امام حسن کشتي مي گرفتند اما هرگز دعوي نکردند و يک بار که قهر کردند، داستانش از زبان امام رضا عليه السّلام اين گونه آمده است: حسن و حسين عليهما السّلام با هم ترك رابطه كردند، محمّد بن حنفيه نزد امام حسين عليه السّلام آمد و عرض كرد: اي ابا عبد اللَّه! چرا نزد ابا محمّد نمي روي، او بزرگتر است، امام حسين عليه السّلام فرمود: از جدّم رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله شنيدم كه مي فرمود: هر گاه دو نفر ترك رابطه كنند، هر كدام كه زودتر آمد و به ديگري سلام كرد زودتر به بهشت رود، و من نخواستم زودتر از ابا محمّد به بهشت روم، محمّد بن حنفيه قضيّه را به امام حسن عليه السّلام گفت، حضرت فرمود: ابا عبد اللَّه راست گفته، بيا تا با هم نزد او رويم.عَنِ الرِّضَا ع قَالَ اهْتَجَرَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ع فَجَاءَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَنَفِيَّةِ إِلَي الْحُسَيْنِ فَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَ لَا تَذْهَبُ إِلَي أَبِي مُحَمَّدٍ فَإِنَّ لَهُ سِنّاً فَقَالَ لَهُ الْحُسَيْنُ سَمِعْتُ جَدِّي رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ- مَا مُتَهَاجِرَانِ يَبْدَأُ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ بِالسَّلَامِ إِلَّا كَانَ الْبَادِئُ السَّابِقُ إِلَي الْجَنَّةِ وَ قَدْ كَرِهْتُ أَنْ أَسْبِقَ أَبَا مُحَمَّدٍ إِلَي الْجَنَّةِ قَالَ فَمَضَي مُحَمَّدٌ إِلَي الْحَسَنِ فَأَخْبَرَهُ فَقَالَ صَدَقَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ اذْهَبْ بِنَا إِلَيْه (مشکات الانوار في غرر اخبار، فضل بن حسن حفيد شيخ طبرسي ، ص 209) گرچه اين سند مربوط به دوران بزرگسالي امام است چرا که محمد حنفيه با آن حضرت فاصله سني با آن حضرت تقريبا 17 سال بود- چنانکه زرکلي مي گويد: ابن الحَنَفِيَّة (21- 81ق) محمد بن علي بن أبي طالب، الهاشمي القرشي، أبو القاسم المعروف بابن الحنفية در سال 21 متولد شده است (زرکلي، الأعلام،ج 6،ص270)- اما با اين حال نشان مي دهد که اين کار شيوه و روش امام حسين بود و در همه احوال احترام برادر بزرگتر خويش را داشت و حتي در صورت ترک رابطه اين کار خيلي کوتاه بود.
http://www.askdin.com/thread14826.html

اقامه اولین نماز جمعه رسمی جمهوری اسلامی ایران در تهران (1358 ش)
روز جمعه پنجم مرداد سال 1358، اولین نماز جمعه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به امامت مرحوم آیت‌اللَّه سیدمحمود طالقانی در دانشگاه تهران برگزار شد. امام (خمینی) ره (چند) روز قبل از این تاریخ، این مهم را به ایشان سپردند و حکم برپایی و اقامه نماز جمعه را صادر فرمودند. واگذاری این تکلیف عظیم و سنگین توسط رهبر فرزانه انقلاب در حساس‌ترین بُرهه از زمان انقلاب اسلامی برعهده آیت‌اللَّه طالقانی که زبان گویایی برای بازگویی حقایق و رسوا نمودن دشمنان انقلاب داشت، امر خطیری بود.

جمعیت انبوه و میلیونی که از نخستین ساعات بامداد این روز از نقاط مختلف شهر تهران به دانشگاه و خیابان‌های اطراف هجوم آورده بودند، با مشاهده امام جمعه، تکبیرگویان، حمایت خویش را از رهبری امام (خمینی) ره (و) نهضت الهی ایشان اعلام داشتند. با آغاز اقامه نماز جمعه، گروهک‌های مغرور و منافق که برای فریفتن مردم و برای واژگون نشان دادن مسائل و به انحراف کشیدن انقلاب، دست به تبلیغات بسیار عظیم و خطرناک و حساب شده زده بودند، ناگهان با یک معجزه بزرگ الهی و اسلامی روبرو شدند و نقشه‌های خود را نقش برآب دیدند.

آن شب قدر است که در آن گروه‌های به حج رونده، طاعات یا معاصی، با زندگانی یا ممات نوشته می‌شود و خداوند در آن شب و روز، آنچه را می‌خواهد واقع می‌کند، سپس آنها را به صاحب زمین القا می‌نماید. ابن حارث به آن حضرت(ع) عرض کرد: صاحب زمین کیست؟ از شب قدر به عنوان محکم‌ترین دلیل بر وجود حجت خدا بعد از حجت دیگر و استمرار امامت تا روز قیامت یاد شده است، از این رو، امامان(ع)، شیعیان را به احتجاج و استدلال به آن در برابر اهل سنت راهنمایی کرده‌اند. از حضرت امام باقر(ع) روایت شده است: ای شیعیان، به وسیلة سورة «إنا انزلناه» احتجاج کنید تا پیروز شوید.

ادامه »