قم سرزمین مقدس

حضرت امام صادق علیه‏السلام فرمودند: تربت قم مقدس است، و مردم قم از مایند و ما هم از آنانیم هیچ ستمگری قصد بد به اهل قم نمی‏کند مگر اینکه عذاب او جلو می‏افتد تا وقتی که مردم به برادران خود خیانت نکنند. اما هنگامی که (به برادران خود) خیانت کنند، خداوند ستمگران را بر آنان مسلط می‏کند.
آنان (اهل قم) یاران قائم ما و دعوتگران حق هستند، آن گاه امام (صادق علیه‏السلام) سر (مبارکشان) را به سوی آسمان بلند کردند و فرمودند: خدایا آنها (مردم قم) را از هر فتنه‏یی مصون بدار و از نابودی نجات بخش.

جان من قربان توای جان جانانم بیا                            گلشنم بی گل شده ای روح رعنایم بیا

تابه کی انتظار مقدمت نالان شوم                              تابه کی بهر لیاقت بردرت گریان شوم

  تابه کی بهر ظهورت واله حیران شوم                    سوختم درآتش هجرانت ای جانم بیا

من که مردم از فراقت ای عزیز کردگار                    من که یک عمری کشیدم از برایت انتظار

تابه کی باشم برای انتظارت اشکبار                        ایعزیز قلب من ای خوب خوبانم بیا

وظایف شیعیان در زمان غیبت امام زمان(عج)،نویسنده:سیدرضی سیدنژاد،انتشارات تهذیب ،چاپ دوم ،صفحه317   

یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ
ای که برای هر خیری به او امید دارم

وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ
و از خشمش در هر شری ایمنی جویم

یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ
ای که می دهد (عطای ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک

یا مَنْ یُعْطی مَنْ سَئَلَهُ
ای که عطا کنی به هرکه از تو خواهد

یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ
ای که عطا کنی به کسی که از تو نخواهد

وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ
و نه تو را بشناسد

تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً
از روی نعمت بخشی و مهرورزی

اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ
عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم

جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ
همه خوبی دنیا و همه خوبی و خیر آخرت را

وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی
و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم

اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ
همه شر دنیا و شر آخرت را

فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ
زیرا آنچه تو دهی چیزی کم ندارد (یا کم نیاید) و

وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ
بیفزا بر من از فضلت ای بزرگوار

یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ
ای صاحب جلالت و بزرگواری

یا ذَاالنَّعْماَّءِ وَالْجُودِ
ای صاحب نعمت و جود

یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتی عَلَی النّارِ
ای صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ

ادامه »

آيه شماره 55 از سوره مبارکه اعراف
ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
پروردگارتان را با تضرّع و پنهانى بخوانيد، قطعاً او تجاوزگران را دوست ندارد.
بهتر است دعا با استمداد از كلمه‏ ى «ربّ» و همراه تضرّع و زارى و پنهانى باشد. «اُدعوا ربّكم تضرّعاً و خفية» دعاى پنهانى از ريا دور و به اخلاص نزديك‏تر است.
دعا وقتى مؤثّر است كه خالصانه و همراه با تضرّع باشد. «تضرّعاً و خفية»
با تمام وجود و با كمال خضوع خدا را بخوانيم و زبانمان نماينده همه‏ى وجود ما باشد. «اُدعوا… تضرّعاً»

چهار انگشتر

امام على (عليه السلام) چهار انگشتر در دست شريف مى‏كرد:
1 - انگشترى از ياقوت سرخ براى شرافت و بزرگوارى‏
2 - انگشترى از عقيق سرخ براى حرز و محفوظ ماندن‏
3 - انگشترى از فيروزه، براى پيروزى و شادابى‏
4 - انگشترى از آهن چينى براى قوّت بخشيدن به انگشت كه ديگران را از استفاده آن نهى مى‏فرمود. [1]

پی نوشت :
[1] . مكارم الاخلاق ص 86، و ناسخ التّواريخ ص‏712، و بحارالانوار ج‏9، و تذكرةالخواصّ ابن جوزى به نقل از الگوهاى رفتارى امام على (عليه السلام) جلد پانزدهم امام على (ع) و تفريحات سالم، محمّد دشتى