ه خانه اى که قبلاً با مالى که خمس آن داده نشده، ساخته شده، خمس تعلّق مى گيرد؟ بر فرض وجوب پرداخت خمس، آيا خمس بر اساس قيمت فعلى محاسبه مى شود يا قيمت زمان ساخت آن؟
اگر خانه از درآمد بين سال براى زندگى و سکونت ساخته شده و پس از سکونت در آن به فروش رفته است، پول فروش آن خمس ندارد، ولى اگر از درآمدى که سال بر آن گذشته، ساخته شده است، خمس پولى که در ساخت آن هزينه شده، بايد پرداخت شود.

آيه الله خامنه اي،اجوبه الاستفتائات،880

امير المؤمنين و نماز
در احوال سرور پارسايان حضرت علي چنين آمده است كه:«كان علي اذا قام الي الصلاة فقال وجّهت وجهي للّذي فطر السموات و الارض تغيّر لونه حتّي يعرف ذلك في وجهه»، آنگاه كه به نماز مي ايستاد اين آيه را تلاوت مي كرد: صورت خود را به سوي معبودي مي گردانم كه آسمانها و زمين را آفريد،

رنگ چهره اش تغيير مي كرد، و اين تغيير كاملاً از چهره اش هويدا بود[1]. در روايتي چنين مي خوانيم: هرگاه مولاي متّقيان به نماز مي ايستد، چهره اش متغيّر مي شد، و بدن نازنيش به لرزه مي افتد، به حضرت عرض مي كردند: اين چه حالتي است اي اميرالمؤمنين؟

حضرت مي فرمودند:«جاء وقت امانة الله التي عرضها علي السّموات و الارض فأيين ان يحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان فلا ادري احسن اداء ما حملت ام لا[2]»، يعني هنگام امانت خداوند است، امانتي كه به آسمانها و زمين عرضه شد و آنان نپذيرفتند و در وحشت فرو رفتند، ولي انسان آن را پذيرفت و معلوم نيست كه نيكو اداء خواهد كرد يا خير.
[1] . فلاح السائل / 101، بحارالانوار،/ ج 84/ 366، ميزان الحكمة/ ج 5/ 381.
[2] . بحارالانوار/ ج 84/ 248، اسرار الصلوة ملكي تبريزي/ 11

منبع:سايت انديشه قم به نقل از نرم افزار عاشقترين معشوق

امير المؤمنين و نماز
در احوال سرور پارسايان حضرت علي چنين آمده است كه:«كان علي اذا قام الي الصلاة فقال وجّهت وجهي للّذي فطر السموات و الارض تغيّر لونه حتّي يعرف ذلك في وجهه»، آنگاه كه به نماز مي ايستاد اين آيه را تلاوت مي كرد: صورت خود را به سوي معبودي مي گردانم كه آسمانها و زمين را آفريد،

رنگ چهره اش تغيير مي كرد، و اين تغيير كاملاً از چهره اش هويدا بود[1]. در روايتي چنين مي خوانيم: هرگاه مولاي متّقيان به نماز مي ايستد، چهره اش متغيّر مي شد، و بدن نازنيش به لرزه مي افتد، به حضرت عرض مي كردند: اين چه حالتي است اي اميرالمؤمنين؟

حضرت مي فرمودند:«جاء وقت امانة الله التي عرضها علي السّموات و الارض فأيين ان يحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان فلا ادري احسن اداء ما حملت ام لا[2]»، يعني هنگام امانت خداوند است، امانتي كه به آسمانها و زمين عرضه شد و آنان نپذيرفتند و در وحشت فرو رفتند، ولي انسان آن را پذيرفت و معلوم نيست كه نيكو اداء خواهد كرد يا خير.
[1] . فلاح السائل / 101، بحارالانوار،/ ج 84/ 366، ميزان الحكمة/ ج 5/ 381.
[2] . بحارالانوار/ ج 84/ 248، اسرار الصلوة ملكي تبريزي/ 11

منبع:سايت انديشه قم به نقل از نرم افزار عاشقترين معشوق

خبر غیبی هدایتگر
کرامات امام هادی علیه‏السلام گاه بینی ستمگرانی چون متوکل را به خاک می‏مالید و گاه مظلومی را نجات می‏داد، و گاه زمینه هدایت فرد یا افرادی را فراهم می‏نمود، مانند آنچه در ذیل می‏خوانیم.
در روایت آمده که گروهی از مردم اصفهان در زمانی که در آن شهر از ولایت و امامت خبری نبود، نزد شخصی به نام «عبد الرحمن» که عاشق امامت و ولایت بود آمده، از او پرسیدند که چرا شما شیعه شدید؟ در جواب آنها گفت: من در جمع گروهی از مردم این شهر به کنار خانه متوکل رفته بودیم. هدف ما تظلّم و درخواست کمک از خلیفه عباسی بود. جمع زیادی در آنجا ایستاده بودند، ناگاه فرمان متوکل صادر شد که «علی بن محمد» را دستگیر کنید.
من از رفقا و از بعض حاضرین پرسیدم که «علی بن محمّد» کیست؟ جواب دادند: او امام شیعه‏هاست و به احتمال زیاد متوکل او را به قتل می‏رساند. من با خودم گفتم: از اینجا نمی‏روم تا چهره او را ببینم و از نتیجه کار او آگاه شوم. ناگهان دیدم او را سوار بر اسب نموده، آوردند و مردم برای دیدن او صف کشیده بودند.

ادامه »

فشارهاى روحى ‏،
امام هادی(ع)را پس از يك روز اقامت در خان صعاليك، به خانه‏اى كه در يك اردوگاه نظامى قرار داشت، بردند. متوكل جاسوسانى را در چهره خدمتكار براى زير نظر داشتن امام به آن خانه فرستاد تا رفت و آمدهاى ايشان را كنترل كنند. اين خانه با ديگر خانه‏ها، متفاوت بود؛ متوكل دستور داده بود که در اتاق حضرت، قبرى بكنند تا بدين وسيله، امام را از كنترل شديد خود آگاه و پيش از هر اقدامى، ابتكار عمل را از امام سلب كند.

صقر بن ابى دلف مى ‏گويد:
« وارد حجره امام شدم، او را در حالی يافتم كه بر حصيرى نشسته بود و پيش پايش قبرى كنده بودند. به او سلام كردم، ايشان پاسخ سلام گفت و فرمود: بيا بنشين. سپس پرسيد: براى چه آمده‏اى؟ گفتم: سرورم! آمده‏ام تا از شما حالى بپرسم. وقتى نگاهم به قبر افتاد، گريستم. امام به من فرمود: اى صقر! لازم نيست براى من ناراحت باشى؛ فعلاً به من آسيبى نمى‏رسد. من خوشحال شدم و خدا را شكر کردم».[1]
امام هادی(ع) در دوران خلافت متوكل، روزگار بسيار سختى را پشت سر گذاشت. هراسى كه متوكل از امام در دل داشت، سبب شده بود تا دستور دهد سربازانش گاه و بى‏گاه بدون اجازه از ديوار وارد خانه امام شوند و آنجا را بازرسى كنند. آنها گاه پا را از اين نيز فراتر مى‏گذاشتند و به هتاكى ساحت مقدس امام مى‏پرداختند. در تاريخ آمده است كه: برخى اوقات متوكل در حالت مستى، امام را شبانه احضار مى‏كرد و به بزم شراب خود فرا مى‏خواند.[2]

ادامه »

روز اوّل ماه
اين روز نيز اعمالى دارد:
1ـ روزه گرفتن; در روايتى از امام رضا(عليه السلام) پاداشهاى مهمّى براى روزه اوّل ماه رجب ذكر شده است.(1)
در روايتى ديگر،امام باقر(عليه السلام) روز اوّل ماه رجب را، روز سوار شدن حضرت نوح بر كشتى بيان كرده و فرمود: «هنگامى كه نوح در اين روز، سوار كشتى شد، به همه كسانى كه با او بودند دستور داد روزه بگيرند; و هر كس اين روز را روزه بگيرد، آتش دوزخ به فاصله يك سال راه، از او دور گردد».(2)
2ـ غسل كردن.(3)
3ـ زيارت امام حسين(عليه السلام); «شيخ طوسى» روايتى را از امام صادق(عليه السلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: «هر كس امام حسين(عليه السلام) را در روز اوّل ماه رجب زيارت كند، به يقين خداوند او را مى آمرزد».(4)
4ـ خواندن نماز حضرت سلمان; اين نماز را كه رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) به وى آموخت، به اين نحو است: ده ركعت نماز بجا مى آورى (هر دو ركعت به يك سلام) و در هر ركعت، يك مرتبه «حمد»، سه مرتبه «توحيد» و سه مرتبه «قل يا ايّها الكافرون» را مى خوانى و بعد از سلامِ نماز، دستها را بلند مى كنى و مى گويى:
لا إلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيى وَيُميتُ، حَىٌّ لايَمُوتُ، وَهُوَ بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلى كُلِّ شَىْء قَديرٌ، اَللّـهُمَّ لا مانِعَ لِما اَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ، وَلا يَنْفَـعُ ذَاالْجَـدِّ مِنْـكَ الْجَـدُّ.
معبودى نيست جز خداى يگانه كه شريك ندارد فرمانروايى از آن اوست و ستايش مخصوص اوست زنده مى كند و مى ميراندو اوست زنده اى كه هرگز نميرد هر چه خير است بدست او است و او بر هر چيزى تواناست. خدايا جلوگيرى نيست از آنچه تو عطا كنى و عطابخشى نيست براى آن كس كه تو منعش كنى و كوشش شخص كوشا او را از تو بى نياز نكند.
آنگاه دست ها را بر روى صورت خود مى كشى.(5)
در روز نيمه ماه نيز ده ركعت نماز به همين نحو انجام مى دهى و پس از هر دو ركعت، آن دعا را مى خوانى ولى پس از جمله «وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْء قَدير» اين جملات را اضافه مى كنى:
اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً، لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً.
آن معبود يگانه يكتاى فرد بى نيازى كه نگرفته است همدم و نه فرزندى.
آنگاه دستها را به صورت مى كشى.(6)
و در روز آخر ماه رجب نيز، ده ركعت نماز را به همان نحو، انجام مى دهى و پس از سلام نماز، آن دعا را مى خوانى، ولى پس از جمله «وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْء قَدير» مى گويى:
وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ.
و درود خدا بر محمّد و آل پاكيزه اش باد و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى بلند مرتبه و بزرگ.
آنگاه دست ها را بر صورت خود مى كشى و حاجتت را مى طلبى كه به اجابت مى رسد.(7)
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به سلمان فرمود: «هر مرد و زن مؤمنى كه اين سى ركعت نماز را بجا آورد، خداوند گناهانش را بيامرزد و پاداش كسى كه تمام آن ماه را روزه گرفته، به وى عنايت كند و از آتش دوزخ نجات دهد، و اين به منزله ورقه عبور از صراط است».
سلمان مى گويد: «پس از شنيدن اين حديث از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با حالت گريه به سجده افتادم و شكر الهى را بجا آوردم».(8)
5ـ نماز ديگرى از حضرت سلمان(رحمه الله)، اين نماز نيز ده ركعت است (هر دو ركعت به يك سلام) كه در روز اوّل ماه رجب خوانده مى شود: در هر ركعت يك مرتبه «حمد» و سه مرتبه «توحيد».
رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) درباره پاداش اين نماز به سلمان نكته هايى را فرمود، از جمله، بخشش گناهان، محفوظ ماندن از وحشت قبر و عذاب روز قيامت و دور ماندن از برخى ازبيمارى ها.(9)
1. اقبال، صفحه 634.
2. اقبال، صفحه 635، و مصباح المتهجّد، صفحه 797.
3. اقبال، صفحه 628.
4. مصباح المتهجّد، صفحه 801.
5. اقبال، صفحه 637.
6. همان مدرك، صفحه 657.
7. همان مدرك، صفحه 682.
8. همان مدرك، صفحه 637 و 682.
9. اقبال، صفحه 637.