انواع ارتباطات غيرکلامي

انواع ارتباطات غيرکلامي، که در جلسات مشاوره و به‌ويژه در جلسة مصاحبة تشخيصي بايد مورد توجه مشاور و روان‌درمانگر قرار گيرد، عبارت‌اند از:
رفتارهاي غير‌کلامي با استفاده از زمان (کندي و سرعت)؛
رفتارهاي غير‌کلامي با استفاده از اجزاي بدن (تماس چشمي، حالات چشم‌ها، پوست و رنگ آن، عرق کردن، وضعيت دست و پا و سر، حالات چهره، اشارات و حرکات بازو و دست، رفتارهاي خودآزارگري مانند کندن مو و جويدن ناخن، رفتارهاي تکراري مانند بازي با دکمه، اشاره‌ها يا دستورها و لمس کردن)؛
رفتارهاي غير‌کلامي با استفاده از مصوت‌هاي واسطه‌اي (لحن، سرعت، بلندي و بيان)؛
رفتارهاي غيرکلامي با استفاده از محيط (فاصله، موقعيت در اتاق، لباس، ترتيب قرار گرفتن در محيط). [1]

پی نوشت :
[1] . سعيد شاملو، كاربرد روان‌درماني، ص‌128. مشاوره زیر گنبد فیروزه ای، محمدتقی علوی و محمدحسین قدیری، مرکز مشاوره مؤسسه امام خمینی قم، ص70.