رسید ماه عزا    کاهل  دل ،  سیه  پوشید         چوخون حضرت یحیی به خویش می جوشند

از آن جنایت بی حدکه شد به سبط رسول         به  دفع  فتنه  و  بیداد  و  ظلم    می کوشند 

حدیث   کرب و بلا  کی  رود زخاطر   ما          چگونه  مردم    محنت    کشیده     نخروشند

به   یاد  واقعه ی     جانگداز     عاشورا            به  بین  تراب چه  گفته  که  اهل  دل گوشند

هزار  سال  گذشت  از  حکایت  مجنون           هنوز    مردم      صحرانشین       سیه پوشند

بیا  به  گلشن  زهرا  نگر   که   گلهایش         ز قحط   آب   روان    با   خزان   هم    آغوشند