امام کاظم(ع)به نقل از امام علی(ع)……آویشن برای معده ،پرزی همانند پرز پارچه های مخمل می شود.
امام صادق(ع)…..آویشن و نمک چون در کنار هم قرار گیرند بادها را از دل دور می سازند،انسداد را می گشایند،بلغم را می سوزانند،مایع منی را زیاد می گردانند،دهان را خوش بو می سازد،معده را نرم می نماید،بوی بد دهان را می برد،آلت تناسلی را سفتی می بخشد.
امام کاظم(ع)…داروی امیرالمومنین آویشن بود .
معصوم(ع)می فرماید:آویشن معده را می پالاید.
نتایج روایات:آویشن دارای این خواص است.1-نرم کننده و پالایش دهنده معده ،2-افزاینده مایع منی ،3-زداینده بلغم ،4-خوشبو کننده دهان ،5-بیرون کننده بادها از بدن می باشد.
نتایج علمی آویشن
1-آویشن که به عنوان افزوده چاشنی در غذاها استفاده می شود.خیلی گرم و خشک است.
2-خون لخته شده را تکه تکه می کند.
3-خوردن آن همراه غذا به هضم آن کمک می کند.
4-کم سویی چشم را از بین می برد.
5-برای ریه مفید است.
6-به دفع ادرار کمک می کند.
7-شربت آن سوء هاضمه را از بین می برد.
8-کم اشتهایی را برطرف می سازد
9-مصرف زیاد آن ضرر دارد.
قانون درطب ابوعلی سینا،ترجمه:لطیف راشدی،نشرارمغان طوبی،چاپ نهم1393 ،ص314