اين پيام و سفارش را با صداي بلند به گوش منافقان و دشمنان خدا برسانيد و بگوييد: اي ابرقدرتها! اي مستكبران! و اي منافقان ضد دين! اين ملت ديگر زير بار ذلت شما نمي رود. مرگ و نابودي شما نزديك است. شهيد پرويز حيدري

برا سرکشي بچه ها به سنگرها سر ميزد.داشتيم صبحونه مي خورديم.مي دونستم چند روز است که چيزي نخورده.اونقدر ضعيف شده بود كه وقتي كنار سنگر ايستاد ، پاهاش مي لرزيد.بهش گفتم: حاجي جون ! بيا يه چيزي بخور
نگام كرد و گفت: خدا رزق دنيا رو روي من بسته،من ديگه از دنيا سهم غذا ندارم.اين رو گفت و از سنگر رفت بيرون.ساعتي نگذشته بود که خبر شهادتش رو شنيدم…
خاطره اي از زندگي شهيد محمد ابراهيم همت