6 تير برابر با 18 شعبان و 27 ژوئن

1360ش: سو» قصد به جان حضرت آيت الله “خامنه اي” امام جمعه تهران در مسجد ابوذر
بعد از تشکيل نظام جمهوري اسلامي در ايران، توطئه هاي استکبار جهاني عليه حکومت نوپاي اسلامي فزوني گرفت. مقام معظم رهبري که در آن وقت، نماينده امام خميني(ره) در شوراي عالي دفاع و نيز امام جمعه تهران بودند، مردم را نسبت به ماهيت پليد اين گروهک ها آشنا و نظرات آنان را در سخنراني ها مطرح مي ساختند. همين امر، موجب گرديد که گروهک منافقين، از ميان بردن معظم له را در برنامه کار خود قرار دهد. در نهايت در ششم تيرماه 1360، حضرت آيت ا… خامنه اي که به منظور ايراد سخنراني در مسجد ابوذر واقع در ميدان ابوذر در شرق تهران حضور داشتند، در حين پاسخگويي به پرسش هاي حاضرين، بر اثر انفجار بمبي که توسط منافقين در يک دستگاه ضبط صوت کار گذاشته شده بود، از ناحيه کتف، گردن و دست به شدت زخمي شدند و به بيمارستان منتقل گرديدند.
1214ش: قتل “قائم مقام فراهاني” از رجال نامدار دوره قاجار و صدر اعظم محمدشاه قاجار

محمدشاه قاجار چون به پادشاهي رسيد، وزارت خود را به پيشکارش ميرزاابوالقاسم فراهاني داد. او وزيري با تدبير و با نفوذ بود. اما چون محمدشاه مرد ضعيف النفسي بود در اداره امور مملکت به راي او کمتر توجه داشت. حسودان و دشمنان قائم مقام، سرانجام محمدشاه را به اعدام او موافق کردند و با کمک حاج ميرزا آقاسي فرمان قتل قائم مقام را از شاه گرفتند. او را در شب آخر صفر 1251 ق برابر با ششم تيرماه 1214ش با دستمالي خفه کرده و جسدش را در حرم شاه عبدالعظيم دفن نمودند.
1287ش: قيام مردم تبريز به رهبري ستارخان و باقرخان عليه استبداد محمدعلي شاه قاجار
بي اعتنايي محمدعلي شاه قاجار به مشروطيت و مخالفت با مشروطه خواهان و سرکوبي آنان و نيز به توپ بستن مجلس شوراي ملي، مردم ايران را به شورش واداشت و در اين راه، مردم تبريز از ديگران پيشي گرفتند. در اين ميان دو تن از رادمردان تبريز به نام هاي ستارخان (سردار ملي) و باقرخان (سالار ملي) به جمع مردم پيوستند و به رهبري قيام مردمي پرداختند.
321ق: درگذشت “ابن دريد” اديب و لغت شناس عرب
ابوبکر محمد بن حسن ازدي معروف به ابن دريد در سال 223 ق در بصره به دنيا آمد و نزد استاداني چون ابوحاتم سجستاني، لغت و ادبيات عرب را آموخت. ابن دريد پس از عمري طولاني در 98 سالگي درگذشت و در مقابر عباسيه در بغداد مدفون شد. الجمهره، الانوار و تقويم اللسان از آثار اوست.
326ق: رحلت “ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي” سومين نايب خاص امام زمان(عج)
سومين سفير و نايب و وکيل امام زمان، عالم جليل القدر و شيخ بزرگوار حسين بن روح نوبختي است. وي پس از محمد بن عثمان، نايب دوم حضرت ولي عصر(عج) به نيابت حضرت حجت دست يافت و در مدت 21 سال، واسطه اي بين مردم با ذات مقدس امام زمان بود. وفات اين دانشمند امامي در سال 326 ق روي داد و در بازار عطاران بغداد به خاک سپرده شد.
1209ق: وفات عالم جليل ملا مهدي نراقي
در سال 1128 ق. در نراق يکي از روستاهاي اطراف کاشان نوزادي از مادر متولد مي شود. پدر وي که ابوذر نام داشت و از کارگزاران ساده دولتي بود، به اميد اينکه فرزندش از ناشران حقيقي شريعت محمدي صلي الله عليه و آله و از منتظران واقعي حضرت مهدي (عج) باشد نام او را “محمد مهدي” مي گذارد. اين عالم خدمتگزار پس از سالها فداکاري و خدمت، روز شنبه 18 شعبان 1209 در هشتاد و يک سالگي در شهر کاشان به ديار ابدي مي شتابد
1324ق: افتتاح اولين دوره مجلس شوراي ملي
اولين دوره مجلس شوراي ملي، حاصل فداکاري ها و مبارزات طولاني ملت مسلمان ايران در نهضت مشروطه بود. انتخابات اولين دوره ي مجلس به صورت صنفي برگزار شد و بازرگانان، کشاورزان و پيشه وران، جداگانه به نامزدهاي خود راي مي دادند. مورخان، اين مجلس را از فعال ترين مجالس دوره ي مشروطيت ايران توصيف کرده اند.
1860م: پايان جنگ دوم ترياک بين چين و انگلستان
در قرن نوزدهم ميلادي، مخالفت امپراتوري چين با سياست دروازه هاي باز براي بنادر، باعث نارضايتي انگلستان گرديد. در اين ميان، با توقيف محموله ترياک انگلستان در چين در سال 1839م، جنگ اول چين و انگليس به وقوع پيوست که به شکست چين منجر گرديد.در نهايت پس از چهار سال، هنگامي که قواي مهاجم در سال 1860م به پکن، پايتخت چين نزديک شدند، چيني ها تسليم گرديدند و پس از انعقاد قرارداد صلح و اخذ امتيازات ديگر، تجارت ترياک بار ديگر آغاز گشت.
1997م: امضاي قرار داد صلح بين دولت تاجيکستان و مخالفان دولت در مسکو
حدود يک سال پس از استقلال تاجيکستان در سال 1991م، جنگ داخلي در مورد نحوه اداره کشور ميان اسلام گرايان و دولت مردان طرفدار روسيه در گرفت که خسارات و تلفات فراواني بر جاي گذاشت. در اين مدت، کشورهاي منطقه و سازمان ملل متحد تلاش کردند آرامش را به اين کشور آسياي مرکزي بازگردانند. حاصل اين تلاش ها، توافقنامه اي بود که با وساطت ايران و روسيه در ماه مه 1997م در تهران امضا و در 27 ژوئن آن سال، در مسکو نهايي شد.