اياك وظلم من لا يجد عليك ناصراً الاّ الله
جدّاً بپرهيز از ستم به كسى كه فريادرسى جز خدا ندارد.
بحار الانوار، ج 78، ص 118

ظهَرُ اللَّهُ قائِمَنا فَيَنتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ
خداوند قائم ما را از پس پرده غيبت بيرون می ‏آورد و آن‏گاه او از ستم‏گران انتقام می گيرد .
إثباة الهداة ، ج 7 ، ص 138

مَنْ‏ زارَنی ‏بَعْدَمَوْتی ‏زُرْتُه ُ‏يَوْمَ ‏الْقيامَةِ ‏وَلَوْلَمْ ‏يَكُنْ ‏إلاّفِی ‏النّارِلأََخْرَجْتُهُ
هر کس من را بعد از موتم زیارت کند من روز قیامت او را زیارت میکنم و اگر در آتش باشد او را بیرون می آورم.

مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ : الجُلوسُ إلى‏ أهلِ العُقولِ
از نشانه‏ هاى خوش‏نامى و نيك‏بختى ، همنشينى با خردمندان است.
بحارالأنوار، ج 75، ص 119

 مَن حاوَلَ أمراً بِمَعصِيَةِ اللَّهِ كانَ أفَوتَ لِما يَرجُو وأسرَعَ لِما يَحذَرُ
كسى كه با نافرمانى خدا در پىِ كارى باشد ، آنچه را اميد دارد ، بيشتر ازدست بدهد و به آنچه از آن می پرهيزد ، زودتر گرفتار آيد.
الكافى، ج 2، ص 373

قال لِابنِهِ عَليِّ بنِ الحُسَين ‏عليه السلام : أى بُنَيَّ! إيّاكَ وظُلمَ مَن لا يَجِدُ عَلَيكَ ناصِراً إلَّا اللَّهَ؛
به پسرش على بن حسين ‏عليه السلام فرمود : «اى پسرك من! بپرهيز از اين‏كه بركسى كه جز خداوند در برابر تو ياورى ندارد ، ستم كنى».
الكافى، ج 2، ص 331

 أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُني مُؤمِنٌ إلّا استَعبَرَ
من كشته اشكم ؛ هر مؤمنى مرا ياد كند ، اشكش روان شود .
كامل الزيارات ، ص 215