آيه شماره 1 از سوره مبارکه حمد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده‏ ى مهربان‏
سيماى «بسم اللّه»
1. «بسم‏ اللَّه» نشانگر رنگ وصبغه‏ ى الهى وبيانگر جهت‏گيرى توحيدى ماست
2. «بسم‏ اللَّه» رمز توحيد است وذكر نام ديگران به جاى آن رمز كفر، و قرين كردن نام خدا بانام ديگران، نشانه‏ى شرك. نه در كنار نام خدا، نام ديگرى را ببريم ونه به جاى نام ا
3. «بسم ‏اللَّه» رمز بقا ودوام است. زيرا هرچه رنگ خدايى نداشته باشد، فانى است.
4. «بسم‏ اللَّه» رمز عشق به خدا وتوكّل به اوست. به كسى‏كه رحمان و رحيم است عشق مى‏ورزيم و كارمان را با توكّل به او آغاز مى‏كنيم، كه بردن نام او سبب جلب رحمت است.
5. «بسم ‏اللَّه» رمز خروج از تكبّر و اظهار عجز به درگاه الهى است.
6. «بسم ‏اللَّه» گام اوّل در مسير بندگى و عبوديّت است.
7. «بسم‏ اللَّه» مايه فرار شيطان است. كسى كه خدا را همراه داشت، شيطان در او مؤثّر نمى‏افتد.
8. «بسم ‏اللَّه» عامل قداست يافتن كارها و بيمه كردن آنهاست.
9. «بسم ‏اللَّه» ذكر خداست، يعنى خدايا! من تو را فراموش نكرده‏ام.
10. «بسم‏ اللَّه» بيانگر انگيزه ماست، يعنى خدايا هدفم تو هستى نه مردم، نه طاغوت‏ها ونه جلوه‏ها و نه هوس‏ها.
11. امام رضاعليه السلام فرمود: «بسم‏ اللَّه» به اسم اعظم الهى، از سياهى چشم به سفيدى آن نزديك‏تر است.