زنان ایرانی چهره خود را پشت نقاب سنگینی از آرایش و عمل زیبایی مخفی می کنند. جای تعجب دارد که زنان این کشور علی رغم آموزه های دینی خود شبیه ستاره های فیلم های پورنو آمریکایی آرایش می کنند. فقط کافی است که چند ساعتی را در سطح شهر بچرخید تا دخترانی با قیافه های عجیب و آرایش های نامتعارف ببینید. دخترانی که اغلب به صورت اغراق آمیزی با انواع عمل های زیبایی در صورت خود تغییر ایجاد کرده اند. این گروه با اینکه تعدادشان کم است و در منطقه های خاصی از شهر بیشتر دیده می شوند؛ اما به دلیل چهره متفاوت و آرایش های خاصشان بسیار جلب توجه می کنند. اگر از آن ها بپرسید چرا خودشان را به این شکل و شمایل درآورده، می گویند که اینطور زیباتریم. اگر واقعا مفهوم زیبایی این است پس چرا اکثریت جامعه نظر دیگری دارند؟ شاید بتوان گفت «زیبایی چیزی است که انسان از آن لذت می‌برد یا آن را می‌ستاید.» البته زیبایی معیار، اندازه و قانون مشخصی ندارد که بشود افراد را با آن سنجید؛ بلکه تا حدودی به سلیقه افراد بستگی دارد. حتی ممکن است فردی در نظر کسی زیبا باشد و در نظر دیگری زشت. به عنوان مثال در گذشته اگر دختر جوانی صورت خود را اصلاح نمی کرد زشت به نظر نمی رسید و پسرها همان دختر را برای ازدواج انتخاب می کردند. اما متأسفانه در دنیای امروز استاندارهایی برای زیبایی تعریف شده است. اگر شکل بینی، گونه، لب ها، اندام و نوع آرایش یک زن با استاندارها مطابقت داشته باشد آن زن زیباست. تا جایی که دیگر حتی دختران ۱۳،۱۲ ساله هم بدون آرایش از خانه خارج نمی شوند. شاید جالب باشد که بدانید نظر مجله فرانسوی اکو مد در مورد وضعیت آرایش در ایران چیست؟ این مجله معتقد است که: «صورت هایی که دیگر واقعی و دلنشین نیستند. زنان ایرانی چهره خود را پشت نقاب سنگینی از آرایش و عمل زیبایی مخفی می کنند. جای تعجب دارد که زنان این کشور علی رغم آموزه های دینی خود شبیه ستاره های فیلم های پورنو آمریکایی آرایش می کنند. ما در خیابان های اروپا بسیار کم با چنین مواردی روبرو می شویم. در ایران صورت زنان بیشتر از آنکه حس خوبی القا کند حس شهوت را برانگیخته می کند. خرید و فروش کتاب در مقابل خرید و فروش لوازم آرایش بسیار کم و ناچیز جلوه می کند. در ایران مقدار خرید و فروش یک سال کتاب برابر است با میزان خرید و فروش یک روز یا نیمه ای از روز لوازم آرایش.»