سلیمان بن خالد می گوید:روزی امام باقر (ع)از من پرسیدند:ای سلیمان آیا می دانی مسلمان کیست؟گفتم :شما بهتر می دانید.

فرمودند:مسلمان کسی است که مسلمان از دست و زبان او در امان باشند.سپس فرمودند:آیا می دانی مومن کیست؟عرض کرد م:شما داناترید.

فرمودند:همانا مومن کسی است که مسلمانان مال و جانشان را به او بسپارید.

سپس فرمودند:بر مسلمان حرام است که به مسلمان دیگری ستم کند یا او را در گرفتاری تنها گذارد و از خود براند به طوری که در رنج افتد.همانا مومن از کوه سخت تر است،چرا که اگر از کوه گرفته شود،کم گردد (بر اثرعوامل  طبیعی)ولی از دین مومن چیزی برگرفته نشود تا کاسته گردد.امام باقر(ع)از علی (ع)نقل کرده است که فرمودند:شیعیان ما کسانی اند که در دوستی ما به یکدیگر بخشش  کنند و مهر ما را یکدیگر را دوست دارند و برای زنده داشتن امر ما از هم دیدن کنند،کسانی هستند که اگر خشمگین شوند ،ستم نکنند و اگر خرسند و راضی باشند،از حد بیرون نروند و برای همسایگان مایه ی برکت باشند