نذردارای سه رکن اساسی است

اول: نیت نذر

دوم:صیغه نذر

سوم:متعلق نذر

به اعتقاد شیعه برای ادای نذر،اگرنیت برای غیرخدا باشد،حتی به نیت پیامبران الهی و ائمه اطهار (ع)باطل کننده نذر خواهد بود.

شرط بعدی صیغه نذر می باشد ؛ بدین معنا که نذرکننده باید در موقع نذر صیغه بخواند و چنانچه نام خدا در آن صیغه نباشد صیغه نذر جاری نمی شود.مثلا کسی که روزه نذر می کند باید بگوید: برای خداروزه می گیرم یا مثلا کسی که می خواهد طعام نذری بدهد باید بگوید برای تقرب به خدا و به محبت امام حسین (ع)طعام نذری می دهم.

و اما متعلق نذر یعنی عملی که شخص نذر کننده می خواهد آن را برای خدا در صورت برآورده شدن حاجتش انجام دهد، باید دارای شرایطی باشد.

اول: متعلق نذر باید فعل واجب یا مستحب و یا لااقل مباحی باشد که رجحان داشته باشد و در صورتی که متعلق نذر معصیت یا فعل مکروه و یا مباحی باشد که متساوی الطرفین باشد نذر باطل است.

دوم:متعلق نذر باید در توان ناذر باشد؛یعنی اگر ناذر کاری که عاجز از انجام آن است را نذر کند هیچ گونه تکلیف شرعی بر ذمه او بار نمی شود.

متعلق نذر باید چیزی باشد که در تملک ناذر باشد؛ یعنی ناذراجازه نداردمثلا نذرکند:اگر پدرم شفا یافت برای خدا نیمی از اموالش را صدقه بدهم.