امام حسين (ع):

اي مرىم !خداي عزوجل بندگان رانيافريد مگر تا او رابشناسند. چون اورا شناختند بپرستندش و چون او را بپرستند از پرستش جز او بی نیاز شوند. مردی عرض کرد: فرزند پیامبر خدا! پدر ومادرم فدایت باد ! شناخت خدا چیست؟ فرمود: شناخت این است که مردم هر زمانی امام و پیشوای واجب الطاعه ی خود را بشناسند. 

به امام حسین (ع) گفته شد: چقدر از پروردگارت ترسانی ؟ فرمود : در روز رستاخیز ایمن نیست مگر آنکس که در دنیا از خداوند ترسان باشد.

امام حسین(ع) : از آنان مباش که برای بندگان نگران کیفر گناهانشان هستند ، اما خویشتن را از کیفر گناهان خویش ایمن می شمارند ، زیرا خدای تبارک و تعالی بهشت خود را به راحتی به دست نمی دهندو جز با طاعت خداوند و خواست او به آنچه نزد اوست نتوان رسید.

سینه زنان حسین زمزمه بر پا کنید

ماه محرم شده یاری زهرا کنید

بانی بزم عزا مادر او فاطمه است

آمده قامت کمان خوب تماشا کنید

ذکر حسین جان ما از شهدا مانده است

جامعه را زنده با، ذکر مسیحا کنید

ناز گنه کار را می خرد ارباب ما

امر کند هر که را گم شده پیدا کنید

نوکر هر ساله ایم پای قرار آمدیم

موسم درد دل است عقده ی دل وا کنید

بر اثر معصیت خشک شده اشک من

دیدۀ خشکیده را وصل به دریا کنید

گریه برای شما دار و ندار من است

چشمِ پُر از گریه ای، می شود اعطا کنید

راه نشانم دهید برگ امانم دهید

کاش که با این گدا شبیه حر تا کنید

صحن حسینیه ها گوشه ای از کربلاست

عرش نشینان عشق فخر به موسی کنید

بی کفن کربلا حضرت آقا سلام

اذن عزاداریِ، ما همه امضا کنید

رسید ماه عزا    کاهل  دل ،  سیه  پوشید         چوخون حضرت یحیی به خویش می جوشند

از آن جنایت بی حدکه شد به سبط رسول         به  دفع  فتنه  و  بیداد  و  ظلم    می کوشند 

حدیث   کرب و بلا  کی  رود زخاطر   ما          چگونه  مردم    محنت    کشیده     نخروشند

به   یاد  واقعه ی     جانگداز     عاشورا            به  بین  تراب چه  گفته  که  اهل  دل گوشند

هزار  سال  گذشت  از  حکایت  مجنون           هنوز    مردم      صحرانشین       سیه پوشند

بیا  به  گلشن  زهرا  نگر   که   گلهایش         ز قحط   آب   روان    با   خزان   هم    آغوشند

امام صادق (علیه السلام):

سجده بر تربت حسین (علیه السلام) حجاب های هفتگانه را کنار می زند.

بحارالانوار ج 82ٰ ص153و 334

بر تو آنهایی که ابراز ارادت میکنند

خویش را با این ارادت با سعادت میکنند

کارشان در این دو ماهه گریه بین روضه هاست

با لباس مشکی ات کسب شرافت میکنند

بر عبادتهایشان مهر قبولی میزنند

در نماز خود فقط سجده بر تربت میکنند