افتخار عالم
فردا روز زن است. روز زنى است که عالم به او افتخار دارد؛ روز زنى است که دخترش در مقابل حکومتهاى جبار ایستاد و آن خطبه را خواند و آن حرفها را زد که همه می دانید. (صحیفه امام، ج‏۷، ص: ۳۴۰)

افتخار خاندان وحی
اگر روزى باید روز زن باشد، چه روزى والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا- سلام اللَّه علیهاست. زنى که افتخار خاندان وحى [است‏] و چون خورشیدى بر تارک اسلام عزیز مى‏درخشد. (صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۲۷۴)

نمونه انسان کامل
روز بزرگ و اجتماع عظیم و محل مبارک، روز ولادت زهراى مرضیه که روز زن است، روز پیروزى زن است و روز نمونه زن در عالَم است. زن نقش بزرگى در اجتماع دارد. زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن پرورش دِه زنان و مردان ارجمند است. از دامن زن مرد به معراج می ‏رود. دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است. روز بزرگى است، یک زن در دنیا آمد که مقابل همه مردان است. یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان است. یک زن به دنیا آمد که تمام هویت انسانى در او جلوه‏ گر است. پس روز، روز بزرگى است؛ روز شما زنان است. (صحیفه امام، ج‏۷، ص: ۳۴۱)

والاترین روز
روز ولادت سرتاسر سعادت صدیقه طاهره که والاترین روز براى انتخاب روز زن است، به ملت شریف ایران، خصوصاً زنان محترم تبریک و تهنیت عرض می کنم. این ولادت با سعادت در زمان و محیطى واقع شد که زن به عنوان یک انسان مطرح نبود و وجود او موجب سرافکندگى خاندانش در نزد اقوام مختلف جاهلیت به شمار می رفت. در چنین محیط فاسد و وحشت زایى، پیامبر بزرگ اسلام دست زن را گرفت و از منجلاب عادات جاهلیت نجات بخشید. و تاریخ اسلام گواه احترامات بی ‏حد رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله- به این مولود شریف است، تا نشان دهد که زن، بزرگى ویژه اى در جامعه دارد که اگر برتر از مرد نباشد، کمتر نیست. پس این روز، روز حیات زن و روز پایه گذارى افتخار و نقش بزرگ او در جامعه است. (صحیفه امام، ج‏۱۴، ص: ۳۱۶)

عنصر تابناک و فضیلت انسانی
مبارک باد بر ملت عظیم الشأن ایران بویژه زنان بزرگوار «روز مبارک زن»؛ روز شرافت عنصر تابناکى که زیربناى فضیلتهاى انسانى و ارزشهاى والاى خلیفة اللَّه در جهان است. و مبارکتر و پربهاتر انتخاب بسیار والاى روز بیستم جمادى الثانى است، روز پر افتخار ولادت زنى که از معجزات تاریخ و افتخارات عالم وجود است‏. (صحیفه امام، ج‏۱۶، ص: ۱۹۲)

تولد حضرت زهرا(س) افتخاری برای زنها
من عید سعید مولود معظم حضرت زهرا- سلام اللَّه علیها- را به همه شما خانمها و زنهاى تمام کشورهاى اسلامى تبریک عرض می کنم و از خداوند تعالى مسألت دارم که همه زنهاى محترمه را در راهى که خداى تبارک و تعالى مقرر فرموده است، همان راه را بروند و به مقاصد عالیه اسلامى برسند. براى زنها کمال افتخار است که روز تولد حضرت صدیقه را روز زن قرار داده‏اند، افتخار است و مسئولیت.  (صحیفه امام، ج‏۲۰، ص: ۴)

یک انسان به تمام معنا
فردا روز تولد صدیقه طاهره، فاطمه زهرا- سلام اللَّه علیها- است؛ روز زن است. تمام ابعادى که براى زن متصور است و براى یک انسان متصور است در فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها- جلوه کرده و بوده است. یک زن معمولى نبوده است؛ یک زن روحانى، یک زن ملکوتى، یک انسان به تمام معنا انسان، تمام نسخه انسانیت، تمام حقیقت زن، تمام حقیقت انسان. او زن معمولى نیست؛ او موجود ملکوتى است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است؛ بلکه موجود الهى جبروتى در صورت یک زن ظاهر شده است. پس، فردا روز زن است. تمام هویتهاى کمالى که در انسان متصور است و در زن تصور دارد- تمام- در این زن است. و فردا همچو زنى متولد می شود؛ زنى که تمام خاصه‏ هاى انبیا در اوست. زنى که اگر مرد بود، نبى بود؛ زنى که اگر مرد بود، به جاى رسول اللَّه بود. پس، فردا روز زن است؛ تمام حیثیت زن و تمام شخصیت زن فردا موجود شد. معنویات، جلوه‏ هاى ملکوتى، جلوه‏ هاى الهى، جلوه‏ هاى جبروتى، جلوه‏ هاى مُلکى و ناسوتى- همه- در این موجود مجتمع است. انسانى است به تمام معنا انسان؛ زنى است به تمام معنا زن. از براى زن ابعاد مختلفه است؛ چنانچه براى مرد، و براى انسان. این صورت طبیعى نازلترین مرتبه انسان است و نازلترین مرتبه زن است و نازلترین مرتبه مرد است؛ لکن از همین مرتبه نازل، حرکت به سوى کمال است. انسان، موجود متحرک است؛ از مرتبه طبیعت تا مرتبه غیب، تا فنا در الوهیت. براى صدیقه طاهره این مسائل، این معانى حاصل است. از مرتبه طبیعت شروع کرده است، حرکت کرده است؛ حرکت معنوى؛ با قدرت الهى، با دست غیبى، با تربیت رسول اللَّه- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- مراحل را طى کرده است تا رسیده است به مرتبه ‏اى که دست همه از او کوتاه است. پس، فردا تمام جلوه زن تحقق پیدا کرده است؛ و زن به تمام معنا متحقق است. فردا روز زن است.  (صحیفه امام، ج‏۷، ص: ۳۳۷-۳۳۸)

ــــــــــــــــــــــــــــــــ
خاطره ای از جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان/ مروارید گمشده/ص۹۶-