بخش اول : حمدو ثنای الهی

ستایش خدای را سزاست که در یگانگی اش بلندمرتبه و در تنهایی اش به آفریدگان نزدیک است ؛ سلطنتش پرجلال و در ارکان آفرینش اش بزرگ است. بی آنکه مکان گیرد و جابه جاشود ، برهمه چیز احاطه دارد و بر تمامی آفریدگان به قدرت و برهان خود چیره است. همواره ستوده بوده و خواهدبود و مجدو بزرگی او را پایانی نیست.آغاز و انجام از او و برگشت تمامی امور به سوی اوست. اوست آفریننده آسمان ها و گستراننده زمین ها و حکمران آن ها .دور و منزه از خصایص آفریده هتاست و در منزه بودن خود نیز از تقدیس همگان برتراست.هموست پروردگار فرشتگان و روح ؛ افزونی بخش آفریده ها و نعمت ده ایجاد شده هاست . به یک نیم نگاه دیده ها را ببیند و دیده ها هرگز اورا نبینند.

کریم و بردبار و شکیباست. رحمت اش جهان شمول و عطایش منّت گذار. در انتقام بی شتاب و در کیفر سزاواران عذاب، صبور و شکیباست. بر نهان ها آگاه و بر درون ها دانا. پوشیده ها بر او آشکار و پنهان ها بر او روشن است. او راست فراگیری و چیرگی بر هر هستی. نیروی آفریدگان از او و توانایی بر هر پدیده ویژه اوست. او را همانندی نیست و هموست ایجادگر هر موجود در تاریکستان لاشیء. جاودانه و زنده و عدل گستر. جز او خداوندی نباشد و اوست ارجمند و حکیم.

دیده ها را بر او راهی نیست و اوست دریابنده دیده ها. بر پنهانی ها آگاه و بر کارها داناست. کسی از دیدن به وصف او نرسد و بر چگونگی او از نهان و آشکار دست نیابد مگر، او - عزّوجلّ - خود، راه نماید و بشناساند.

و گواهی می دهم که او «الله» است. همو که تنزّهش سراسر روزگاران را فراگیر و نورش ابدیت را شامل است. بی مشاور، فرمانش را اجرا، بی شریک تقدیرش را امضا و بی یاور سامان دهی فرماید. صورت آفرینش او را الگویی نبوده و آفریدگان را بدون یاور و رنج و چاره جویی، هستی بخشیده است. جهان با ایجاد او موجود و با آفرینش او پدیدار شده است.

پس اوست «الله» که معبودی به جز او نیست. همو که صُنعش استوار است و ساختمان آفرینشش زیبا. دادگری است که ستم روا نمی دارد و کریمی که کارهابه او بازمی گردد.

و گواهی می دهم که او «الله» است که آفریدگان در برابر بزرگی اش فروتن و در مقابل عزّتش رام و به توانایی اش تسلیم و به هیبت و بزرگی اش فروتن اند. پادشاه هستی ها و چرخاننده سپهرها و رام کننده آفتاب و ماه که هریک تا اَجَل معین جریان یابند. او پردی شب را به روز و پردی روز را - که شتابان در پی شب است - به شب پیچد. اوست شکنندی هر ستمگر سرکش و نابودکنندی هر شیطان رانده شده.

نه او را ناسازی باشد و نه برایش انباز و مانندی. یکتا و بی نیاز، نه زاده و نه زاییده شده، او را همتایی نبوده، خداوند یگانه و پروردگار بزرگوار است. بخواهد و به انجام رساند. اراده کند و حکم نماید. بداند و بشمارد. بمیراند و زنده کند. نیازمند و بی نیاز گرداند. بخنداند و بگریاند. نزدیک آورد و دور برد. بازدارد و عطا کند. او راست پادشاهی و ستایش. به دست توانی اوست تمام نیکی. و هموست بر هر چیز توانا.

شب را در روز و روز را در شب فرو برد. معبودی جز او نیست؛ گران مایه و آمرزنده؛ اجابت کنندی دعا و افزایندی عطا، بر شمارندی نفَس ها؛ پروردگار پری و انسان. چیزی بر او مشکل ننماید، فریاد فریادکنندگان او را آزرده نکند و اصرارِ اصرارکنندگان او را به ستوه نیاورد.

نیکوکاران را نگاهدار، رستگاران را یار، مؤمنان را صاحب اختیار و جهانیان را پروردگار است؛ آن که در همه احوال سزاوار سپاس و ستایش آفریدگان است.

او را ستایش فراوان و سپاس جاودانه می گویم بر شادی و رنج و بر آسایش و سختی و به او و فرشتگان و نبشته ها و فرستاده هایش ایمان داشته، فرمان او را گردن می گذارم و اطاعت می کنم؛ و به سوی خشنودی او می شتابم و به حکم او تسلیمم؛ چرا که به فرمانبری او شائق و از کیفر او ترسانم. زیرا او خدایی است که کسی از مکرش در امان نبوده و از بی عدالتیش ترسان نباشد (زیرا او را ستمی نیست).

بسمه تعالی
هنوز هم اگر با گوش جان بشنویم صدای «مَن کُنتُ مولاه فهذَا عَلیٌ مولاه» از غدیر خم بگوش میرسد.
چرا که غدیر جاودانه است و یادآور بیعت با امامت و تجدید عهد با ولایت است .
جناب آقای / سر کار خانم ………

مدرسه علمیه خاتم الاوصیاء(عج) به انگیزه این با شکوه ترین فراز تاریخ و آغاز سال تحصیلی از شما دعوت می کنددر محفلی که قطره ای از چشمه سار مولا را به کام جان می چکانیم حضور یابید تا میثاق مودت خود را به پیشگاه باری شکر بگذاریم .

زمان : دوشنبه 29 شهریور 1395 ، ساعت 9 الی 12
مکان : رضوان 26 چهار راه دوم سمت چپ جنب اداره آتش نشانی مجتمع فرهنگی هنری فاضل آباد

موریانه(دابه الارض)

این حیوان از دسته ی شبیه بالان است. حشره ای که بدنی بسیار نازک و اندامی سست دارد و از ترس نابودی و خشک شدن بدنش در برابر تابش نور خورشید ، همواره در تاریکی بسر می برد.

موریانه ها لانه های گلی خیلی بلندی می سازند که گاهی به چهار برابر قد یک انسان می رسد. آن ها به این فضاها خیلی نیاز دارند.چون ممکن است پنج میلیون موریانه در آن زندگی کنند.

نام این حیوان در قرآن همراه با داستان سلیمان نبی (ع) برده شده است . زیرا به قدرت الهی با همه ی ضعف و ناتوانیش با خوردن عصای آن حضرت ، پرده از راز مرگ سلیمان برداشت.

حضرت سلیمان (ع)یکی از پیامبران الهی است که خدای متعال حکومتی بی نظیر به او عنایت کردکه بادو جن و همه حیوانات در اختیار ایشان قرار داشت. و چون قدرت فوق العاده داشت . بنی اسرائیل می پنداشتند که هرگز نخواهد مرد.از این رو هنگامی که برای سان دیدن از لشگرو سپاه خو بر بالای قصرش رفته بود . جان او را ستاند  و پس از چند روز توسط این حشره ضعیف و ناتوان اعلام فرمود و مردم را از آن آگاه ساخت.

(با این همه جلال و شکوه سلیمان)هنگامی که مرگ را براو مقرر داشتیم ، آنها را از مرگ وی آگاه نساخت مگر جنبنده زمین در حالی که عصای او را می خورد هنگامی که بر زمین افتاد جنیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوارکننده باقی نمی ماندند. (سوره سبا،آیه 14)

حیوانت در قرآن ، سیدمحسن قدسی پور، ص9

دسته فیل ها

فیل ها بزرگ ترین حیوانات خشکی هستند.آنان منزوی و گوشه گیر بوده و درجائی به چشم نمی خورند.

فیل ها به صورت گله ای زندگی می کنند.ودر گروه شان از نرها خبری نیست . بلکه ماده فیل پیری ، صدای بلند و زنگداری سر می دهد و جلوی گله به راه می افتد و گروه هم به دنبالش حرکت می کنند. و بچه فیل ها در بین فیل های ماده رشدکرده وبزرگ می شوند.

خرطوم دراز و لوله ای شکل فیل ها که دماغ آنان است ، فائده زیادی برای فیل ها دارد.اشیاء را با آن می گیرند. علف ها را با آن در دهان خود قرار می دهند.هنگام آب خوردن ، به وسیله آن آب را مکیده و به دهان خود می ریزند.فیل مادر هم از آن برای تنبه، تربیت و تشویق یا نوازش فرزاندانش استفاده می کند.

گوش های بزرگ فیل کمک می کند تا ضعیف ترین صداها را بشنود و در گرما نیز ازآن به عنوان بادبزنی برای خنک کردن جثه بسیار بزرگش استفاده کند.

عاجفیل که در واقع دندان های پیشین آن محسوب می شود و از جنس نوعی استخوان است.کاربردهای زیادی دارد. مانند کندن زمین برای یافتن غذا ، پوست سرنگون کردن درختان برای استفاده از میوه یا برگ و آن ها و یا مبارزه با دشمنان.

نام این حیوان در قرآن کریم ، همراه با داستان ابرهه ذکر شده است. ابرهه یکی از سرداران یمنی ، قبل از اسلام به منظور نابودی کعبه با لشگری فیل سوار از صنعا به مکه حمله کرد.

حیوانات در قرآن ، سیدمحسن قدسی پور ، ص25