بوی سیب
ام سلمه همسر رسول خدا می گوید: روزی امام حسن و امام حسین (ع) وارد بر پیغمبر شدند در حالی که جبرئیل در مقابل پیامبر قرار داشت و این دو او را به دحیه کلبی که یکی از اصحاب بود شباهت دادند و شروع کردند به دور جبرئیل گشتن پس جبرئیل اشاره کرد ، به ناگاه در دستش سیب ، به و اناری از بهشت ظاهر شد و تقدیم به این دو بزرگوار نمود پس خوشحال شدند و به سوی جدشان دویدند.
پیامبر (ص) آن دو را در برگرفت و بویید و سپس فرمود: به سوی مادرتان و پدرتان بروید به همره آنچه از میوه های بهشتی به همراه داری پس به نزد مادرشان رفتند همانگونه که پیامبر فرموده بود اما هیچ از ایشان از میوه ها نخوردند.تا اینکه پیامبر به نزد ایشان تشریف آوردند . آنگاه همگی از آن میوه ها خوردند اما هرچه از آنها خورده میشد چیزی از میوه ها کم نمیشد و به حال اول بازمیگشت تا اینکه پیامبر از دنیا رفتند
پس تغییری و کمبودی در این میوه ها رخ نداد تا اینکه حضرت زهرا (ع) از دار دنیا رفتند پس وقتی آن بانوی مکرمه شهید شدند امام حسین (ع) نقل می کند که انار از میان آن میوه ها کم شد و وقتی امیرالمومنین (ع) به شهادت رسید آن میوه به نیز مفقود شد اما میوه سیب باقی ماند و بعداز شهادت امام حسن این سیب باقی ماند تا اینکه در کربلا محاصره شدند پس در روز عاشورا هروقت تشنگی آزارم میداد این سیب را می بوییدم و عطشم آرام میگشت تا آنکه عطش به حدی شد که دیگر از زنده ماندن ناامید شدم پس ان سیب را میان دندانهایم فشردم.
امام زین العابدین (ع) می فرماید: این قضیه را از پدرم ، ساعتی قبل از شهادتش شنیدم پس وقتی که آن حضرت شهید شد بوی سیب از قتلگاهش به مشام می رسید هرچه جست وجو شد اثری ازآن سیب بهشتی یافت نشد و بوی سیب بهشتی بعداز امام حسین (ع) باقی ماند و وقتی قبر امام حسین (ع) را زیارت نمودم هر آیینه بوی ان سیب را یافتم که از قبر ان حضرت به مشام می رسید پس هریک از شیعیان ما که زائر قبر اوست اگر بخواهد که بوی ان سیب را استشمام کند به دنبال ان بوی خوش باید در هنگام سحر در کنار قبر سیدالشهدا باشد پس همانا اگر از شیعیان مخلص باشد بوی سیب را خواهد یافت.
رحمت بیکران : چهل روایت ، چهل حکایت پیرامون شاه شهیدان، محمدهادی ذاکری، ص136