بنده کوچکتر از آن هستم که توصیه ای داشته باشم. اما ما باید از این بزرگان الگو گیری کنیم؛ آنان افتخارات مذهبی، دینی و ملی ما هستند. ما باید همواره در جهت بزرگداشت این شخصیت ها کوشش کنیم و بدانیم که بالاترین بزرگداشت برای این شخصیت ها این است که ما از آنها در زندگی خود الگو بگیریم.که این الگو گیری بدین صورت است که: اولا باید در مسیر تحصیل معارف دین کوشش کنیم و بدانیم که این بزرگوارن همواره در جهت فراگیری و رساندن معارف دین بودند به گونه ای که مرحوم علامه سرشان در اثر فشار کار تکان می خورد و اعصابشان در مسیر تعلیم و تعلم از بین رفته بود. دوم اینکه ما مسیر طاعت را رها نکنیم چون سفارش اکید ایشان بوده است. سوم اینکه گول نداهایی که از شرق و غرب برای ما می آید و به عنوان معنویت وراه عرفان و دیگر عناوین مطرح می شود را نخوریم.

باید بدانیم که راه معنویت جز در دین و دستورات شرع مقدس در جای دیگری پیدا نمی شود ولی اگر بخواهیم به کمال حقیقی برسیم سختی هایی دارد و باید این سختی ها را تحمل کنیم تا خدای متعال راه را برای ما باز کند. دستورات شرع خیلی سنگین نیست؛ ما باید توجه داشته باشیم که اول چه چیزهایی برای ما لازم است انها را دنبال کنیم. ابتدا بینش های صحیح داشته باشیم و بعد آن اموری را که در شرع مقدس از انجام واجبات و دوری از محرمات لازم است را اصل قرار دهیم در اینصورت قطعا خدای متعال راههای دیگر را به سوی ما باز می کند.

http://haramevesal.blogfa.com/post-113.aspx