يک دفترچه کوچک داشت كه هميشه همراهش بود وبه هيچ کس هم نشانش نمي داد.يک بار يواشکي آن را برداشتم ببينم داخلش چه چيزي مي نويسد. فکرش را مي کردم!تمام کارهاي انجام شده در روزش را نوشته بود. مثل اينكه: سرکي داد زده! چه كسي را ناراحت کرده! به کي بدهکار است! و…همه را نوشته بود؛ ريزو درشت. نوشته بود که يادش باشد در اولين فرصت، صافشان کند.
شهيد دکتر محمد علي رهنمون