« امیر المومنین (علیه السلام)پاسخ می دهد:حکایت و حکمت: »

دل نوشته

نوشته شده توسط 9ام مهر, 1390

با سلام ودرود خدمت پیشگاه مقدس آقا امام زمان

وبا سلام خدمت قبر پنهان بقیع ،ستاره درخشنده آسمان زندگانی حضرت علی (ع) ،بانوفاطمه زهرا(س).

با قلبی سرشار از گناه ،با سری افکنده وبا دلی شرمنده ،سر به آستان جانان فرود آوردم،خواستم درد دلی کنم با بی بی دو عالم،بانوی من شاید دنیا مرادر خود غرق کرده است.شاید جز گناه چیزی در پرونده سیاهم دیده نمی شود اما خوبان چه؟!

خوبان را واسطه می گذارم تا شاید شرمندگی ام را قبول کنید،خستگی بار گناه را در چهره ام مشاهده کنید .

ای بانوی دو عالم ،زشتی بار گناهم را به خوبی شرمندگی ام ببخشا .

شرمنده ام…

یا فاطمه الزهرا!

ای بانویی که سیاهی چادرت شدم را به چهره دشمنانت افکند تا جرات دست درازی به چادرت را نداشته باشند.

چرا پند پذیر نباشم؟! چرا عبرت نگیرم؟!از الگویی با چنین شرافت .

الگویی در زندگی خود،در رفتار خود ،در عبادات خودو…

بانوی من،ای بزرگ بانوی اسلام وقرآن که عفت را به تمام زنان آموختی ،

یاری ام فرما تا از راهت منحرف نشوم وبه بیراهه پا نگذارم ،همچون که استوار در پشت پدر بزرگوارتان حضرت رسول بودید

یاری ام فرما تا بهترین خدمت را به او کنم .

شرمنده ام ، اگر دل فرزندتان مهدی فاطمه را با بار گناهم شکستم حال سر فرود آورده وشرمسار،با دلی پر درد وچشمی پر اشک تمنای یاری وعفو دارم. یاری ام فرما .

(دل نوشته از طرف فاطمه میرزایی ،پایه دوم)


فرم در حال بارگذاری ...


  •