رحلت آیت‏ اللَّه “سیدعلی اکبر برقعی قمی” (1366 ش)
آیت‏اللَّه سیدعلی‏ اکبر برقعی قمی متخلص به کاشف، در سال 1278 ش (1317 ق) در قم به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات حوزوی، راهی نجف اشرف شد و از محضر حضرات آیات: میرزای نایینی و سید ابوالحسن اصفهانی، فقه و اصول و از میرزا علی‏اکبر حکمی یزدی، منطق، فلسفه و هیئت را فرا گرفت. آیت‏اللَّه برقعی همچنین از حضرات آیات میرزا محمد ارباب، شیخ عباس قمی و آقا بزرگ تهرانی اجازه روایت و حدیث گرفت. آیت‏اللَّه شهرستانی از آن پس راهی قم شد و پس از ورود آیت‏اللَّه شیخ عبدالکریم حائری به قم، ایشان به عنوان یکی از مشاوران آن بزرگوار، درباره مشکلات طلاب با مؤسس حوزه علمیه، تبادل نظر می‏کرد. آیت‏اللَّه برقعی در زمان جنگ جهانی دوم به تشکیل انجمن خیریه برای کمک به مردم همت گماشت و پس از جنگ در اجتماعات متعددی سخنرانی کرد. این عالم ربانی به عنوان یک پیشوای روحانی در کنگره جهانی صلح در پاریس و وین به ایراد سخن پرداخت که پس از آن سخنرانی و مراجعت از اروپا، از قم به شیراز و بعد به یزد تبعید شد و این تبعید، چهارده سال به طول انجامید. همچنین راهنمای دانشوران، مهر تابان، جلوه حق، دُرج گهر و سیاست نامه حضرت علی(ع) و… از جمله آثار اوست. آیت‏اللَّه برقعی قمی سرانجام در سیزدهم مرداد 1366 ش برابر با هشتم ذی‏قعده 1407ق در هشتاد و هشت سالگی در تهران درگذشت.