در استخاره به قرآن عجايب و غرايب ديده شده است. آقايى مى گفت: با قرآن براى مطلبى استخاره كردم، درست اسم همان مطلب درآمد!
اين قرآن است كه اين وضعيّت را دارد، و اين غيبگويى خاصيّتِ قرآن است، ولى مردم آن را از استخاره كننده مى دانند كه چه قدر فلانى آدم خوبى است و از غيب خبر مى دهد. اگر اين گونه است پس چرا همين آدم بدون قرآن نمى تواند از غيب خبر دهد. به آقاى شيخ كه استخاره مى كرد و پاسخ استخاره را مى داد: گفتند: مگر غيب مى دانى؟ گفت: مگر نمى بينيد كه از روى قرآن مى گويم؟!

فرمایشات آیت الله بهجت«قدّس سرّه»