نشکن ! نمی گویم

یکی از علما نقل می کند که در ایام طلبگی دوستی داشتم که روزی بیمار شد و بر اثر بیماری آنچنان حالش بد شدکه به حالت احتضار و جان دادن افتاد . در این هنگام یکی از علماء حاضر در مجلس ،او را تلقین می داد و می گفت: بگو لا اله الا الله .او در جواب می گفت :نشکن! نمی گویم
ما تعجب کردیم که چرا به جای ذکر خدا،می گوید! نشکن نمی گویم.همچنین این معما برای ما بدون حل ماند،تا اینکه حال آن دوست بیمارم اندکی خوب شد و من از او پرسیدم این چه حالی بود که پیدا کرده بودی ؟ما می گفتیم ،و تو در جواب می گفتی: نشکن! نمی گویم .
او در جواب گفت:اول فلان ساعت مرا بیاورید و پس از اینکه اهل خانواده اش ساعت مورد نظرش را آوردند،آنرا شکست و بعد گفت من علاقه و دلبستگی بسیار شدیدی به این ساعت داشتم.همواره به یاد آن بودم که گم نشود و آسیبی نبیند.هنگام احتضار ،شما می گفتید بگو لا اله الا الله ،ولی شخصی (شیطان)را می دیدم که همان ساعت را در یک دست خود گرفته و با دست دیگر چکشی بالای آن ساعت نگه داشته بود و می گفت اگر بگویی لا اله الا الله ،این ساعت را می شکنم! من هم به خاطر علاقه ی شدیدی که به ساعت داشتم می گفتم نشکن !نمی گویم.
امام صادق (علیه السلام):هر که خود را بیشتر در دام (تعلق به)دنیا بیاندازد،به هنگام جدایی از آن ،حسرت و اندوهش بیشتر خواهد بود.

پی نوشت:
1- اندرزها و حکایات(110 داستان اخلاقی و تربیتی)،میرعظیم قوام،انتشارات جمال الحق،1387،ص174
2- اصول کافی،ج4،ص9