حورالعین
شخصی، زنی داشت «حور» نام. به جهاد رفت و بعد از اینکه دید جمعی شهید شدند، تصمیم گرفت فرار کند. در حال فرار، مردی او را دید و خطاب به وی گفت: از جهاد فرار می کنی و حال آنکه اگر کشته شوی، به وصال «حورالعین» می رسی؛ همان گونه که خداوند فرموده: «و حورٌ عِینٌ* کَاَمثالِ اللُّؤ لُؤِ المکنُون»1؛([در باغ های پر نعمت بهشت] همسرانی از حورالعین دارند همچون مروارید در صدف پنهان اینها پاداشی است که در برابر اعمالی که انجام می دادند.)
مرد فراری گفت: من که خودم در خانه «حور» دارم، به خاطر یک «عین» خود را به کشتن دهم؟!2

پی نوشت:

1- سوره واقعه،آیات 24-22

2-لطیفه های قرانی،احمد رنجبری حیدر باغی ،انتشارات راز بان،زمستان 85