یک تجربه شگفت انگیز

مرا در ایام تحصیلم در نجف اشرف «شیخی» بود که در تربیت ،مرجع طلاب متقی زمان خود بود و از آنچه از اعمال بدنی در تاثیر به حال سالک الی الله تجربه کرده بود از او پرسیدم دو امر را بیان کرد: -یکی آنکه در هر روز و شبی یک سجده طولانی کند و در آن بسیار بگوید : « لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین » و در آن قصد کند که روح من در زندان طبیعت ، اسیر و مقید به این قیود است و پروردگار من پاکتر از این است که به من ستم کند و من هستم که به خودم ستم کرده ام و آن را در این مهلکه ها انداخته ام و او یاران خود را به این سجده توصیه می کرد و هر کس به آن عمل می کرد تاثیر آن را در حالات خود - بویژه کسی که طول سجودش بیشتر بود - می فهمید و بعض از یاران او این ذکر را هزار مرتبه در سجده می گفتند و بعضی کمتر و بعضی بیشتر و شنیدم که بعضی از آنها سه  هزار مرتبه در سجده این ذکر را تکرار می نمود . 1

1- جوا آقا ملکی تبریزی ،ترجمه:علیرضا خسروی ،المراقبات ،انتشارات مومنین چاپ پنجم ،ص: 255-254